Strona nie będzie działać właściwie !
|
Skecz |
|
humorystyczny utwór literacki o charakterze krótkiej scenki dialogowej, przeznaczony do wykonywania na estradzie, zwłaszcza w kabarecie |
|
Sofizmat |
|
wypowiedź o charakterze perswazyjnym, mająca stwarzać pozory poprawnego rozumowania, której celem jest świadome doprowadzenie jej adresata do wyciągnięcia fałszywych wniosków |
|
Sonet |
|
kunsztowny gatunek poetycki, którego wyznacznikiem jest struktura wersyfikacyjna; utwór czternastowersowy o rozmaitych rozwiązaniach stroficznych i rymowych |
|
Streszczenie |
|
ustny lub pisemny skrót tekstu zawierający zasadnicze elementy jego treści |
|
Strofa |
|
zwrotka, powtarzający się w utworze poetyckim kilku wersowy układ rytmiczny, zwykle o określonym układzie rymów, zorganizowany jako całość i zazwyczaj również wyodrębniony typograficznie |
|
Strumień świadomości |
|
technika pisarska pozwalająca na prezentowanie stanów świadomości bohatera w momencie ich krystalizowania się, bez porządkujących ingerencji narratora; |
|
Styl |
|
zespół własności językowych i kompozycyjnych nie wynikających z ograniczeń narzucanych przez system językowy i nie motywowanych funkcją komunikacyjną; |
|
Symbol |
|
znak, którego funkcje semantyczne są wynikiem konwencji; przedmiot lub sytuacja będące nośnikiem dodatkowych znaczeń, w które wyposażyła je społeczna konwencja lub tradycja |
|
Synekdocha |
|
typ metafory, w której pojęcie ogólniejsze zastąpione jest bardziej szczegółowym lub na odwrót |
|
Średniówka |
|
przedział międzywyrazowy przypadający w stałym punkcie wersu |
|
Świat przedstawiony |
|
ogół zdarzeń, miejsc i postaci przedstawionych w utworze literackim, pozostający w rozmaitych relacjach do rzeczywistości empirycznej; |
|
Teatr absurdu |
|
czerpiący z doświadczeń surrealizmu i egzystencjalizmu awangardowy nurt w dramaturgii XX wieku; najbardziej wyrazistą cechą teatru absurdu jest niska mimetyczność i groteskowość świata przedstawionego |
|
Tekst |
|
wypowiedź, najczęściej wielozdaniowa, tworząca zamkniętą i spójną całość treściową; tekst dzieła literackiego, na który składa się linearny układ wyrazów i ich znaczeń |
|
Temat |
|
to, o czym mówi utwór literacki; centralny zespół motywów, któremu funkcjonalnie podporządkowane są pozostałe elementy kompozycyjne dzieła literackiego |
|
Tendencja |
|
teza światopoglądowa, której ilustrację stanowi rzeczywistość przedstawiona w utworze literackim |
|
Teoria trzech stylów |
|
pochodzące ze starożytnej retoryki i obowiązujące do końca XVIII wieku rozróżnienie trzech poziomów stylistycznych, które zgodnie z zasadą decorum powinny charakteryzować określone rodzaje wypowiedzi |
|
Styl średni |
|
relatywnie ozdobny, przeznaczony był dla mów okolicznościowych, elegii i poematów |
|
Termin |
|
wyraz, zwrot lub wyrażenie o precyzyjnie wyznaczonej treści i zakresie, funkcjonujące w ramach teorii naukowych |
|
Tło wydarzeń fabularnych |
|
okoliczności wydarzeń rozgrywających się w świecie przedstawionym dzieła literackiego |
|
Tragedia |
|
wywodzący się z kultu Dionizosa gatunek dramatu antycznego; w tragedii znajdowało swój wyraz przekonanie starożytnych Greków o fatalizmie losu ludzkiego |
|
Tragikomedia |
|
odmiana dramatu o silnie kontrastujących ze sobą motywach tragicznych i komicznych; w erze nowożytnej połączenie elementów tragicznych i komicznych obecne było w twórczości Szekspira |
|
Tragizm |
|
jedna z najważniejszych kategorii estetycznych, będąca w centrum zainteresowania różnych nurtów filozoficznych; tragizm w literaturze oznacza koncepcję człowieka |
|
Traktat |
|
gatunek piśmiennictwa naukowego; dużych rozmiarów rozprawa poświęcona szczegółowemu omówieniu jakiegoś obszernego problemu; gatunek liryki pośredniej, utwór poetycki stylizowany na traktat naukowy |
|
Treść dzieła literackiego |
|
jedna z dwóch kategorii opisu dzieła literackiego, najczęściej przeciwstawiana jest jego formie |
|
Trzy jedności |
|
zasada obowiązująca w tragedii antycznej i klasycystycznej, nakazująca budować fabułę dramatu wokół jednego wątku (jedność akcji) oraz zamknąć ją w obrębie jednej przestrzeni scenicznej (jedność miejsca) w okresie doby (jedność czasu) |
|
Typ |
|
odmiana postaci literackiej charakteryzująca się jednowymiarowością cech, nierzadko podlegających hiperbolizacji, reprezentatywnej dla określonego środowiska, postawy życiowej czy sposobu myślenia; przeciwieństwo charakteru |
|
Tytuł |
|
umieszczana w tytulaturze nazwa własna publikacji lub jej części, mająca postać litery, wyrazu, zwrotu, wyrażenia lub zdania, nadana przez autora lub wydawcę i nawiązująca do treści utworu |
|
Ujęcie |
|
sposób przedstawienia, forma opracowania jakiegoś tematu, wątku, sceny, postaci |
|
Wallenrodyzm |
|
termin wywodzący się od nazwiska tytułowego bohatera powieści poetyckiej A |
|
Wątek |
|
ciąg zdarzeń fabularnych wyodrębniony ze względu na występujące w nich postaci; wątki tworzą zwykle układ hierarchiczny, w którym wyróżnia się wątek główny i wątki poboczne |
|
Wers |
|
wyodrębniona typograficznie w postaci odrębnej linijki tekstu cząstka utworu poetyckiego, stanowiąca całość rytmiczną i intonacyjną, podstawowy element kompozycji wersyfikacyjnej |
|
Werset |
|
wyodrębniony graficznie, a niekiedy także opatrzony numerem drobny odcinek tekstu Biblii, równy najczęściej zdaniu wielokrotnie złożonemu lub kilku zdaniom; tworzy całość o dwudzielnej strukturze znaczeniowo |
|
Wersyfikacja |
|
ogół odmian wiersza występujących w określonej tradycji literackiej; zajmujący się ich opisem dział poetki, badający rytm i kompozycję stroficzną wiersza |
|
Wiersz |
|
tekst o kształcie rytmicznym zdeterminowanym przez podział na wersy; przeciwieństwo prozy; krótki utwór należący do poezji lirycznej; wers; linijka tekstu o określonej liczbie znaków |
|
Wieszcz |
|
poeta natchniony przez Boga, obdarzony darem przewidywania przyszłości; wywodząca się ze starożytności koncepcja poety |
|
Wstęp |
|
poprzedzające dzieło wprowadzenie napisane przez autora, redaktora, tłumacza lub wydawcę, informujące o rozmaitych aspektach dzieła i okolicznościach jego powstania, często zawierające podziękowania |
|
Wywiad |
|
gatunek dziennikarski; odmiana reportażu w postaci rozmowy, zazwyczaj związana z jakimś wydarzeniem, problemem lub zjawiskiem społecznym |
|
Zawiązanie akcji |
|
zdarzenie dające początek akcji utworu, burzące istniejący stan równowagi, ujawniające ukryte sprzeczności głównych bohaterów konfliktu |
|
Skontaktuj się z nami Przeczytaj regulamin i politykę cookies © 2012-2014 FabrykaFiszek.pl [0.8.61] płatności online
|
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego |



