Test z kategorii Przedmioty ścisłe - astronomia

-   punkt, w którym orbita Księżyca przecina ekliptykę przechodząc z półkuli północnej na południową

-   SHA

-   łuk południka niebieskiego zawarty pomiędzy widocznym biegunem niebieskim a płaszczyzną horyzontu niebieskiego, jest równa długości kontowej szerokości geograficznej.

-   a. Sposób analityczny- bezpośrednie rozwiązanie trójkąta sferycznego paralaktycznego,

-   różnica czasu pomiędzy rzeczywistą wartością GMT a wartością wskazywaną przez chronometr.

-   liczba dni jaka upłynęła od ostatniego nowiu do danej chwili

-   kąt liczony w płaszczyźnie równika niebieskiego od górnej części południka Greenwich do koła godzinnego przechodzącego przez punkt Barana.

-   punkt przecięcia się toru ciała niebieskiego z płaszczyzną południka niebieskiego, a właściwie z górną jego częścią zawierającą Zenit (widoczne).

-   punkty maksymalnie odchylone na N i S – punkty przesileń.

-   koło wierzchołkowe prostopadłe do południka niebieskiego

-   kąt liczony w płaszczyźnie koła wierzchołkowego, liczony od płaszczyzny horyzontu astronomicznego do linii łączącej środek Ziemi z ciałem niebieskim. Od 0 do 90 (-90 ≤ hs ≤ +90)

-   koło wielkie, której płaszczyzna jest prostopadła do osi świata. (rzut równika ziemskiego na sferę niebieską).

-   położenia jakie ciało to zajmuje w odniesieniu do Ziemi i Słońca, oraz towarzyszące temu różne kształty dla obserwatora znajdującego się na Ziemi

-   polega na obliczeniu długości geograficznej punktu wytycznego L, tzn. punktu przecięcia się ALP z dowolnym równoleżnikiem, najczęściej równoleżnikiem pozycji zliczonej. Metodę tę stosujemy najczęściej, gdy obserwowane ciało znajduje się w pobliżu pierwsze

-   GHA

-   a. Zmienne

-   nigdy nie wschodzą, nigdy nie zachodzą, są poniżej równoleżnika rN są niewidoczne

-   GHA

-   płaszczyzna rzutowania jest płaszczyzną horyzontu astronomicznego, a środkiem rzut punktu Zn.

-   płaszczyzna koła wielkiego, która jest prostopadła do linii pionu.

-   polega na znalezieniu współrzędnych geograficznych punktu H, który powstaje z przecięcia się koła pozycyjnego z ortodromą łączącą rzut CN z pozycją zliczoną PZ.

-   liczba dni jaka upłynęła od ostatniego nowiu do danej chwili

-   nazywamy różnicę czasu między momentami wystąpienia dwóch tych samych zjawisk w odniesieniu do Księżyca dla danej pozycji obserwatora.

-   miejsce geometryczne punktów, z których pomiar wysokości danego ciała nieb. dla danego momentu obserwacji jest wielkością stałą

-   koło wielkie nachylone względem równika pod katem Є = +/- 230 27’

-   punkt na sferze niebieskiej powstający z przecięcia toru ciała niebieskiego z dolną częścią południka niebieskiego. (niewidoczne). Punkty powstałe z przecięcia się linii horyzontu i toru dziennego pozornego ruchu Słońca to WSCHÓD i ZACHÓD ASTRONOMICZNY.

-   LHA jest to kąt liczony w płaszczyźnie równika niebieskiego od górnej części równika niebieskiego w kierunku na ZACHÓD do koła godzinnego przechodzącego przez dane ciało niebieskie. (kąt sferyczny liczony w płaszczyźnie równika od górnej części południka

-   nigdy nie wschodzą, nigdy nie zachodzą, są poniżej równoleżnika rN są niewidoczne

-   koło wielkie przechodzące przez bieguny niebieskie PN, PS. Są prostopadłe do równika niebieskiego. (rzut południków ziemskich na sferę niebieską)

-   łuk horyzontu astronomicznego zawarty miedzy punktem wschodu E a punktem wschodu ciała niebieskiego.

-   LHA barana

-   okres odpowiadający dwukrotnemu przejściu Księżyca przez ten sam węzeł

-   GM

-   punkty maksymalnie odchylone na N i S – punkty przesileń.

-   TM'

-   różnica czasu pomiędzy rzeczywistą wartością GMT a wartością wskazywaną przez chronometr.

-   wartość czasowa, o którą przyspiesza lub opóźnia swoje wskazania chronometr w ciągu doby

-   droga ciała niebieskiego po części niewidocznej

-   punkt na sferze niebieskiej powstający z przecięcia toru ciała niebieskiego z dolną częścią południka niebieskiego. (niewidoczne). Punkty powstałe z przecięcia się linii horyzontu i toru dziennego pozornego ruchu Słońca to WSCHÓD i ZACHÓD ASTRONOMICZNY.

-   punkt, w którym orbita Księżyca przecina ekliptykę przechodząc z półkuli północnej na południową