Test z kategorii Przedmioty humanistyczne - filozofia

-   Will uważa, że każdej kulturze należy się szacunek i uznanie. Uznanie, które ma być swego rodzaju zadośćuczynieniem i wynagrodzeniem wcześniejszych krzywd związanych z koniecznością przystosowania się jakiejś kultury do kultury przeważającej, dominującej.

-   Krytyka, która ukierunkowana jest na odbiorców. Widzi ona w dziele sztuki głównie środek do celu, narzędzie mające coś sprawić, za miernik zaś jego wartości uznaje zwykle to, czy cel ów udało się osiągnąć. Zasadniczo znamienne dla krytyka pragmatycznego j

-   W systematycznej ocenie samych dzieł Szekspira mimesis powstaje dla naszego krytyka w pewnym stopniu kryterium istotnym. Utrzymuje on, iż „wielkość Szekspira polega tedy na tym, że jego dramat jest zwierciadłem życia ", a także natury nieożywionej. Johnso

-   A zatem koncepcja, że sztuka jest naśladowaniem, odegrała istotną rolę w klasycystycznej estetyce, jednak nie była to rola dominująca. Sztuka, jak powszechnie twierdzono, jest naśladowaniem, lecz takim naśladowaniem, które stanowi tylko narzędzie służące

-   • samolubne - rozprzestrzeniają się, jak popadnie, bez względu na to, czy są użyteczne, neutralne czy szkodliwe

-   wyzysk, marginalizacja, bezsilność, kulturowy imperializm, przemoc

-   Will uważa, że każdej kulturze należy się szacunek i uznanie. Uznanie, które ma być swego rodzaju zadośćuczynieniem i wynagrodzeniem wcześniejszych krzywd związanych z koniecznością przystosowania się jakiejś kultury do kultury przeważającej, dominującej.

-   W systematycznej ocenie samych dzieł Szekspira mimesis powstaje dla naszego krytyka w pewnym stopniu kryterium istotnym. Utrzymuje on, iż „wielkość Szekspira polega tedy na tym, że jego dramat jest zwierciadłem życia ", a także natury nieożywionej. Johnso

-   jest sposobem na publiczne identyfikowanie się ze swoją grupą etniczną, jeśli się tego chce, bez obawy, że będzie to niekorzystne czy w zły sposób wyróżni ze społeczeństwa. Multikulturalizm czyni posiadanie odmienności kulturowej powszechnie akceptowalną

-   Blackmore twierdzi, że memy biorą się z aktu naśladownictwa. Ilekroć naśladujemy siebie nawzajem, coś nieuchwytnego wędruje od jednej osoby do drugiej. Tym czymś jest mem.

-   że nie sposób wznieść się w swych ocenach do punktu widzenia „znikąd”. Ta forma pozwala na wydawanie ocen z punktu widzenia danej kultury, ale bez popadania w samouwielbienie. Odrzuca się przekonanie, że w każdej sytuacji kultura własna jest lepsza od inn

-   przyczyna celowa, zamierzone oddziaływanie na publiczność

-   Krytyka, która ukierunkowana jest na odbiorców. Widzi ona w dziele sztuki głównie środek do celu, narzędzie mające coś sprawić, za miernik zaś jego wartości uznaje zwykle to, czy cel ów udało się osiągnąć. Zasadniczo znamienne dla krytyka pragmatycznego j

-   wyzysk, marginalizacja, bezsilność, kulturowy imperializm, przemoc

-   kładzie nacisk na równą godność wszystkich obywateli, równość praw; ten typ polityki uznania odegrał kluczową rolę w historii: umożliwił delegalizację przekonania o naturalnej nierówności ludzi, otworzył drogę do demokracji

-   To, co robimy automatycznie, bez namysłu, bez „odczuwania” tego jakby nie istniało. Np. w filmie „Klik! I robisz co chcesz” koleś ma pilot, którym może przyspieszyć czas tak, aby nie odczuwać tego, co się w tym czasie dzieje. Automatyzuje coraz więcej swo

-   polityka uniwersalizmu i różnicy

-   uczucia i pragnienia poety, przymus „twórczej” wyobraźni”, która, niczym Bóg stwórca, pobudza samą siebie.

-   przeciwieństwo relatywizmu; określone przekonania, sądy i wartości są niezmienne oraz prawdziwe w sensie Prawdy Absolutnej i obowiązują niezależnie od punktu widzenia jednostek, interesów grup społecznych, kultury danej społeczności czy procesów historycz

-   człowiek stał się narzędziem do replikacji memów; dobór naturalny został poddany memetycznemu, który napędza ewolucję człowieka w interesie memów, a nie genów, czym można wytłumaczyć szereg zjawisk społecznych i zachowań ludzkich, przeczących interesom bi

-   należy przedkładać własny sposób życia nad inne

-   Przynależność kulturowa w dużym stopniu kształtuje ludzką tożsamość. Jednym z celów polityki wielokulturowości jest integracja społeczna. Integracja społeczna ma ułatwić grupom i jednostkom nabycie umiejętności uczestniczenia w większej całości, której sp

-   wyjaśnia sztukę jako naśladowanie pewnych aspektów świata. Naśladowanie to termin zakładający jakąś relację, odnoszący się do dwu członów i zachodzącej między nimi odpowiedzialności.

-   akceptuje konieczność uznania w jednostkach (grupach) tego, co w nich unikalne

-   → mowa zwykła, oszczędna, lekka, prawidłowa

-   Ideał, który pociąga za sobą celebrowanie odmiennych kultur, cech różnych grup, różnorodnych zbiorowych tożsamości, nieustannie konstruowanych i dekonstruowanych w ramach przepływów i zmian życia społecznego.

-   A zatem koncepcja, że sztuka jest naśladowaniem, odegrała istotną rolę w klasycystycznej estetyce, jednak nie była to rola dominująca. Sztuka, jak powszechnie twierdzono, jest naśladowaniem, lecz takim naśladowaniem, które stanowi tylko narzędzie służące

-   Filozofia Platońska pozostaje filozofią jednego miernika, wszystko bowiem, łącznie ze sztuką, oceniane jest ostatecznie według tego jednego kryterium: relacji do niezmiennych Idei. W tej sytuacji poeta staje się współzawodnikiem rzemieślnika, prawodawcy

-   człowiek stał się narzędziem do replikacji memów; dobór naturalny został poddany memetycznemu, który napędza ewolucję człowieka w interesie memów, a nie genów, czym można wytłumaczyć szereg zjawisk społecznych i zachowań ludzkich, przeczących interesom bi

-   Przynależność kulturowa w dużym stopniu kształtuje ludzką tożsamość. Jednym z celów polityki wielokulturowości jest integracja społeczna. Integracja społeczna ma ułatwić grupom i jednostkom nabycie umiejętności uczestniczenia w większej całości, której sp

-   jest sposobem na publiczne identyfikowanie się ze swoją grupą etniczną, jeśli się tego chce, bez obawy, że będzie to niekorzystne czy w zły sposób wyróżni ze społeczeństwa. Multikulturalizm czyni posiadanie odmienności kulturowej powszechnie akceptowalną

-   przeciwieństwo relatywizmu; określone przekonania, sądy i wartości są niezmienne oraz prawdziwe w sensie Prawdy Absolutnej i obowiązują niezależnie od punktu widzenia jednostek, interesów grup społecznych, kultury danej społeczności czy procesów historycz

-   To, co robimy automatycznie, bez namysłu, bez „odczuwania” tego jakby nie istniało. Np. w filmie „Klik! I robisz co chcesz” koleś ma pilot, którym może przyspieszyć czas tak, aby nie odczuwać tego, co się w tym czasie dzieje. Automatyzuje coraz więcej swo

-   rzeczy zostały zastąpione przez symbole. – rzeczy pojmowane za pomocą rachunku i przestrzeni, nie widzimy ich, lecz poznajemy po pierwszych cechach. Rzeczy są jakby opakowane – zdajemy sobie sprawę z ich istnienia, ale widzimy tylko ich powierzchnię.

-   absolutyzm + gotowość stosowania przemocy wobec inaczej myślących celem wymuszenia jedności światopoglądowej

-   Cel sztuki to dać odczucie rzeczy w formie widzenia, nie tylko pojmowania. Sztuka ma przywrócić wrażenie życia i sprawić, że będziemy odczuwać rzeczy.

-   Przynależność kulturowa w dużym stopniu kształtuje ludzką tożsamość. Jednym z celów polityki wielokulturowości jest integracja społeczna. Integracja społeczna ma ułatwić grupom i jednostkom nabycie umiejętności uczestniczenia w większej całości, której sp

-   Blackmore twierdzi, że memy biorą się z aktu naśladownictwa. Ilekroć naśladujemy siebie nawzajem, coś nieuchwytnego wędruje od jednej osoby do drugiej. Tym czymś jest mem.

-   Will uważa, że każdej kulturze należy się szacunek i uznanie. Uznanie, które ma być swego rodzaju zadośćuczynieniem i wynagrodzeniem wcześniejszych krzywd związanych z koniecznością przystosowania się jakiejś kultury do kultury przeważającej, dominującej.

-   w ujęciu: Willa Sumnera, Melville'a Herskovitsa (życzliwa i wojująca), maksymalnie złagodzona wersja etnocentryzmu